دولوکستین ۲۰
اشکال دارویی:
ﻛﭙﺴﻮل، آزادﺳﺎزی ﺗﺄﺧﻴﺮی، ﭘﻠﺖﻫﺎی اﻧﺘﺮﻳﻚ ﻛﻮﺗﺪ، ﺧﻮراﻛﻲ: ۲۰mg :Cymbalta، ۳۰mg، ۶۰mg
مکانیسم عمل:
دولوکستین ﻳﻚ ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻨﺪه ﻗﻮی ﺑﺎزﺟﺬب ﻧﻮروﻧﻲ ﺳـﺮوﺗﻮﻧﻴﻦ و ﻧـﻮراﭘﻲ ﻧﻔـﺮﻳﻦ اﺳـﺖ و ﻳﻚ ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻨﺪه ﺿﻌﻴﻒ ﺑﺎزﺟﺬب دوﭘﺎﻣﻴﻦ اﺳﺖ.
دولوکستین ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺮ روی ﮔﻴﺮﻧﺪهﻫﺎی Muscarinic cholinergic، H1-Histaminegic ﻳــﺎ Alpha2-Adrenergic اﻧﺠــﺎم ﻧﻤــﻲدﻫــﺪ و اﻳــﻦ دارو ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻣﻬﺎرﻛﻨﻨﺪﮔﻲ MAO را ﻧﺪارد.
دولوکستین ۲۰
دولوکستین داروی پرکاربرد در درمان برخی اختلالات خلقی و عصبی می باشد و در مواردی همچون افسردگی، اختلال اضطرابی، دردهای ناشی از آسیب عصبی در بیماران دیابتی (نوروپاتی دیابتی)و…تجویز می گردد.
دولوکستین و لاغری
بسیاری از افراد در این زمینه سوال می پرسند که آیا دولوکستین چاق کننده است ؟! باید بدانید یکی از عوارض جانبی این قرص از دست دادن اشتهاست. در نتیجه مصرف این قرص می تواند باعث کاهش وزن شود و منجر به چاقی نمی شود.
دولوکستین نی نی سایت
دولوکستین چاق کننده است؟
قرص دولوکستین لاغر کننده است زیرا اشتها را کاهش می دهد .
دولوکستین و کاهش وزن
بسیاری از افراد در این زمینه سوال می پرسند که آیا دولوکستین چاق کننده است ؟! باید بدانید یکی از عوارض جانبی این قرص از دست دادن اشتهاست. در نتیجه مصرف این قرص می تواند باعث کاهش وزن شود و منجر به چاقی نمی شود.
دولوکستین خارجی
قرص های خارجی با ایرانی تفاوتی ندارد زیرا مواد مصرف کننده آن یکسان است .
دولوکستین خوبه؟
بله این دارو بسیار اثر بخش هست و در زمینه های افسردگی، اختلال اضطرابی، دردهای ناشی از آسیب عصبی در بیماران دیابتی (نوروپاتی دیابتی)و…تجویز می گردد.
دولوکستین و سردرد
سردرد میگرنی میتواند موجب حس تپش مانند زوقزوق در ناحیهای از سر شود و معمولا با تهوع، استفراغ و حساسیت شدید به نور و صدا همراه است.
حملات میگرن میتوانند برای چند ساعت تا چند روز باعث ایجاد درد قابلتوجهی شوند و ممکن است آنقدر شدید باشد که شما فقط میخواهید جایی تاریک و ساکت را برای دراز کشیدن پیدا کنید.
در برخی از موارد قبل از میگرن و یا همراه با میگرن علائم هشداردهنده حسی (آئورا یا هاله) رخ میدهند، مانند درخشش لحظه ای نور، نقاط کور یا سوزنسوزن شدن دست یا پا.
داروها میتوانند به کاهش دفعات و شدت میگرن کمک کنند. اگر درمان در گذشته برایتان بیفایده بوده است، با دکتر در مورد مصرف داروی متفاوتی برای سردرد میگرن صحبت کنید. داروهای مناسب، همراه با راهحلهای خودیاری سودمند و تغییرات در شیوه زندگی شاید بسیار سودمند باشند.
سندرم سروتونین نوعی وضعیت بالینی نادر اما بالقوه کشنده است و هنگامی رخ میدهد که بدن بیش از حد سروتونین (مادهای شیمیایی در سیستم عصبی) دارد. این اتفاق در صورتی رخ میدهد که داروهایی به نام تریپتانها و داروهای ضدافسردگی معروف به مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIها) و یا مهارکنندههای بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIها) را مصرف میکنید. این داروها به طور طبیعی سطح سروتونین را افزایش میدهند. هنگامی که باهم ترکیب میشوند، این داروها باعث افزایش سطح سروتونین در سیستم عصبی میشوند و اگر بازهم از این داروها مصرف کنید وضعیت بدتر خواهد شد. تریپتانها شامل داروهایی مانند سوماتریپتان (Imitrex) و یا زولمیتریپتان (Zomig) هستند. برخی از SSRIهای رایج عبارتند از سرترالین (Zoloft)، فلوکستین (Sarafem، پروزاک) و پاروکستین (پاکسیل). SNRIها شامل دولوکستین (سیمبالتا) و ونلافاکسین (افکسور XR) هستند.
دولوکستین عبیدی
دولوکستین ۱۰
دولوکستین اکتوور
دولوکستین (duloxetine) دارویی است که برای درمان اختلال افسردگی اساسی (ماژور) و اختلال اضطراب عمومی (جنرالیزه)، در درمان فیبرومیالژیا (یک اختلال درد مزمن)، یا درد عضلانی مزمن یا درد مفاصل (مانند کمر درد و درد ناشی از استئوآرتریت)، و برای درمان درد ناشی از آسیب عصبی در افراد مبتلا به دیابت، (نوروپاتی دیابتی) استفاده میشود. این دارو همچنین برای کاهش خشم و پرخاشگری نیز به کار میرود که در اوایل دو روز، خشم را تشدید میکند.
دولوکستین ایرانی
دولوکستین ایرانی تحت نام لوکستا در بازار عرضه می شود .
دولوکستین اهسته رهش
کپسول آهسته رهش را کاملا ببلعید . این کپسول را می توان با یا بدون غذا مصرف نمود .از جویدن ، شکستن و یا بازکردن کپسول خودداری نمایید .
دولوکستین ادرار
بی اختیاری ادرار شایعترین فرم مشکلات ادراری است. این بدان معنی است که ادرار فرد بدون اختیار او ، همراه با سرفه ، عطسه و یا ورزش از مثانهاش خارج میشود. این اتفاق زمانی میافتد که عضلات کف لگن که مثانه شما را حمایت میکنند ، ضعیف شده باشند. زایمان دلیلی برای ضعیف شدن عضلات کف لگن است. درمان اصلی برای بی اختیاری ادرار ، ورزشهای کف لگن است. جراحی نیز به سفت شدن عضلات خروجی مثانه کمک میکند. اگر ورزشهای کف لگن به تنهایی موثر نباشد ، پزشک همراه با آن ، برایتان داروی دولوکستین تجویز میکند. داروی دولوکستین برای مشکلات ادراری بیشتر در زنانی که علاقهای به انجام عمل جراحی برای درمان بی اختیاری ادرار ندارند ، تجویز میشود.
دولوکستین اضطراب
- برای درمان اضطراب: دوز شروع مصرف 30 میلی گرم یکبار در روز است که می تواند تا 60 میلی گرم در روز افزایش یابد.
دولوکستین امین
ایا دولوکستین باعث چاقی میشود
خیر باعث چاقی نمی شود .
ایا دولوکستین باعث لاغری میشود
بله باعث لاغری می شود .
دولوکستین برای چیست
دولوکستین برای چی خوبه
دولوکستین یکی از انواع داروهای ضد افسردگی است که در زیر گروه سه حلقهایها قرار دارد. این دارو با افزایش سروتونین و نوراپینفرین به درمان افسردگی و بالا بردن سطح نشاط و شادی کمک میکند و نسبت به بقیه داروها تاثیر بهتری داشته و عوارض کمتری دارد. قرص دولوکستین باید با تجویز پزشک مصرف شود و در صورت بروز عوارض جدی مانند اضطراب، سفتی عضلات و استفراغ باید مصرف دارو را قطع کنید. همچنین دولوکستین را هیچگاه با داروهایی که با آن تداخل دارند مصرف نکنید و هنگام مراجعه به پزشک لیستی از داروهایی که استفاده میکنید همراه خود داشته باشید
دولوکستین برای کمر درد
بر اساس بررسی های علمی در این باره مشخص شده است که بیش از سه چهارم مردم در طول زندگی خود دچار کمردرد مزمن می شوند. دردهای پراکنده بدن، اضطراب و افسردگی، خستگی، مشکلات حافظه و اختلال در سیکل خواب مواردی هستند که با واسطه مراکز مغزی که در کنترل درد دخیل هستند، مرتبط اند. در مواردیکه دردهای بدنی مثل کمردرد به صورت درد مزمن اتفاق می افتند، می توان با کمک بررسی های بالینی شدت درد را پیش بینی کرد. در نتیجه، دردهای مزمن می تواند به یک سندرم درد مزمن تبدیل شود که عملکرد و کیفیت زندگی را مختل می کند. بیماری افسردگی مزمن و درد مزمن ناتوان کننده با یکدیگر بسیار مرتبط هستند. در حال حاضر بیماری افسردگی مداوم و دردهای مزمن بدنی، هر دو از مشکل های اصلی بهداشت عمومی هستند. اختلال افسردگی اساسی ( MDD) از شایع ترین بیماری روان پزشکی است و به عنوان یک هدف مهم مداخله در زمینه روان پزشکی شناخته شده است. با این حال، بیماری افسردگی ماژور هنوز همچنان که باید نیز تشخیص داده نمی شود و در نتیجه به درستی درمان نمی شود. علاوه بر این، اختلال اضطراب منتشر (GAD)، اختلال وسواسی – اجباری (OCD) و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) از دیگر بیماری های شایع روان پزشکی همراه با بیماری افسردگی ماژور هستند که معمولا منجر به پیش آگهی بدتری می شوند که بهبود علائم بیماری افسردگی مداوم را به خطر می اندازند.
درد مزمن یک بیماری مزمن با بعد دوگانه است که بر روی مسیرهای انتقال پیام درد تاثیر می گذارد و به نوعی در ایجاد درد نوروپاتیک در کمردرد مزمن دخیل هست. بر اساس مطالعات مشخص شده است که دردهای مزمن بدن بخصوص کمردرد روی افت کیفیت زندگی فرد تاثیر دارد. از نظر بالینی نیز کمر دردهای مزمن با اختلالات عاطفی مانند افسردگی، فقدان لذت، اختلال حافظه، اختلالات خواب و اضطراب مرتبط است. علاوه بر این، درد مزمن می تواند از طریق ایجاد استرس طولانی مدت بر روی بدتر شدن روحیه فرد تاثیر بگذارد. به عبارت دیگر، رویدادهای استرس زای مزمن، موجب ایجاد تغییرات بیوشیمیایی و پاتوفیزیولوژیک میشود که منجر به اختلالات خلقی بخصوص افسردگی و استرس می شوند که ممکن است خطر درد مزمن مثل کمردرد را افزایش داده و یا آن را تشدید کند.
بر اساس نتایج مرور سیستماتیک اخیر منتشر شده مشخص شده است که دولوکستین در میان داروهای ضدافسردگی است که برای درمان درد مزمن مثل سردرد، کمردرد و بدن درد بر اساس صلاحدید روانپزشک و متخصص مغز و اعصاب توصیه میشود. محققان امروزه ثابت کرده اند که دولوکستین یا Cymbalta برای کنترل درد مزمن ناحیه کمر موثر است. بنابراین نیاز است که مداخلات موثر مبتنی بر شواهد برای کاهش دردهای مزمن بدنی صورت بگیرد. دولوکستین، یک مهار کننده بازجذب سروتونین نور اپی نفرین است که برای درمان کمردرهای مزمن طبق تجویز روانپزشک موثر است.
یافتههای بعضی از مقالات در مورد رابطه بین اضطراب و درد شناخته شدهاست و نشان میدهد که بیماران با کمردرد مزمن که از نظر عاطفی و هیجانی پاسخ دهی بالغانه ای دارند، بهتر به داروی دولوکستین پاسخ می دهند. مفهوم بالینی این است که شاید بیماران مضطرب / آشفته که همزمان کمردرد مزمن دارند به مداخلات رفع اضطراب به طور همزمان با مصرف دولوکستین بهتر جواب بدهند. بیماران با سلامت هیجانی و روانی پایه نرمال از نظر سطح اضطراب،افسردگی، تحریک پذیری که کمردرد مزمن دارند، به داروی دولوکستین بهتر جواب می دهند. این یافتهها با نتایج بسیاری از مطالعات سازگار هستند که نشان میدهند که سطح اضطراب فرد می تواند درک درد در مغز فرد را پیشبینی کند.
دولوکستین با چه داروهایی تداخل دارد
تداخلات دارویی از آن جهت حائز اهمیت است که می تواند اثربخشی کپسول دولوکستین را افزایش یا کاهش دهد.
تصور کنید که شما دارویی مصرف می کنید که عملکرد این دارو را کاهش می دهد. بنابراین این موضوع می تواند موجب کاهش اثر آن و همچنین طولانی شدن درمان و یا غیر مؤثر گردیدن آن شود. عکس این موضوع نیز صادق است. بدین صورت که اگر داروی دیگری میزان تأثیر کپسول دولوکستین را افزایش دهد می تواند شما را مستعد عوارض آن نماید. بنابراین پزشک شما بایستی دوز این دارو را کاهش دهد تا احتمال عوارض آن را بکاهد.
بنابراین به تمامی بیماران توصیه می شود قبل از مصرف داروی خود تمامی داروهای خود را به پزشک خود نشان دهند تا وی بتواند تصمیم صحیح تری را در درمان آنها اتخاذ نماید.
داروهای آنتی هیستامین(نظیر ستریزین، دیفن هیدرامین)، خواب آور(نظیر زولپیدم، آلپرازولام و دیازپام)، شل کننده عضلانی، مخدرها(نظیر کدئین) و مصرف الکل از مواردی هستند که پزشکتان باید از آن ها آگاهی داشته باشد.
برخی از داروهایی که می توانند با کپسول دولوکستین تداخل داشته باشند عبارتند از:
- داروهای آنتی کولینرژیک نظیر بلادونا
- سایمتیدین
- تئوفیلین
- تریپتوفان
- داروهای پارکینسون
- کلونیدین
- رسپریدون
- لینزولید
- متیلن بلو
- فنی توئین
- کاربامازپین
- داروهای ضد انعقاد خون
- مسکن ها و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
- داروی آمفتامین (مثلاً Adderall, Focalin, Vyvanse, Ritalin, Concerta, Strattera)؛
- داروی آنتیبیوتیک (سیپروفلوکساسین، اینوکساسین)؛
- داروی رقیق کننده خون – مثلاً وارفارین؛
- داروهای مربوط به ضربان قلب – مثلاً فلوکایینید، پروپیفنون، کوئینیدین و غیره؛
- مخدرها؛
- داروهای مربوط به درمان اختلالات خلق و خویی، اختلالات افکار، یا بیماریهای روانی- مثلاً بوسپیرون، لیتیوم و بسیاری داروهای دیگر؛
- داروهای سردرد میگرنی – مثلاً سوماتریپتان، ریزاتریپتان، زولمیتریپتان
البته لیست بالا همه داروهایی که با دولوکستین تداخل دارند را در بر ندارد و سایر داروها نیز ممکن است با این دارو تداخل داشته باشند؛ مثلاً ویتامین ها و داروهای گیاهی.
دولوکستین برای چیه
- اختلال افسردگی اساسی
- اختلال اضطراب عمومی
- نوروپاتی محیطی دیابتی
- فیبرومیالژیا
- درد مزمن اسکلتی عضلانی
- آرتروز زانو در بزرگسالان
- کمردرد مزمن در بزرگسالان
- بی اختیاری ادراری استرس در زنان بزرگسال
- نوروپاتی محیطی ناشی از شیمی درمانی
- بیاختیاری ادراری استرسی در مردان بزرگسال پس از عمل پروستات تا زمان بهبودی
دولوکستین به انگلیسی
Duloxetine
دولوکستین به زبان انگلیسی
Duloxetine
دولوکستین تیروئید
اگر دچار کم کاری غده تیروئید هستید به پزشک اطلاع دهید .
موارد مصرف:
درﻣﺎن ﺣـﺎد و ﻧﮕـﻪ دارﻧـﺪهی اﺧـﺘﻼل اﻓﺴـﺮدﮔﻲ ﺷـﺪﻳﺪ (MDD): درﻣـﺎن اﺧـﺘﻼل اﺿـﻄﺮاب ﻋﻤﻮﻣﻲ (GAD)؛ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ درد ﻧﻮروﭘﺎﺗﻲ ﻣﺤﻴﻄﻲ دﻳـﺎﺑﺘﻲ (DPNP)؛ ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﻓﻴﺒﺮوﻣﻴـﺎﻟﮋی (FM)؛ دردﻋﻀﻼﻧﻲ- اﺳﻜﻠﺘﻲ ﻣﺰﻣﻦ (ﻣﺎﻧﻨﺪ، اﺳﺘﺌﻮآرﺗﺮﻳﺖ)
دوزبندی در بزرگسالان:
اﻃﻼﻋﺎت ﺗﺠﻮﻳﺰی دولوکستین دوز ۲۰ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم دوﺑﺎر در روز ﻳـﺎ ۶۰ ﻣﻴﻠـﻲﮔـﺮم ﺑـﻪ ﺷـﻜﻞ ﻳﻚ ﻳﺎ دو ﺑﺎر در روز را ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﻣﻲدﻫﺪ.
ﻣﻌﻤﻮﻻً دارو ﺑﺎ دوز ۳۰ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم روزاﻧﻪ آﻏﺎز ﻣـﻲﺷـﻮد ﺗـﺎ ﻋﻮارض ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎﺑﺪ و ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺗـﺎ دوز ۶۰ ﻣﻴﻠـﻲﮔـﺮم روزاﻧـﻪ اﻓـﺰاﻳﺶ داده ﻣـﻲﺷـﻮد، ﺑﻌﻀـﻲ ﺑﻴﻤﺎران ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ از اﺳﺘﻔﺎده ﺑﺎ دوز ۱۲۰ ﻣﻴﻠﻲﮔﺮم ﻧﻴﺰ ﺳﻮد ﺑﺒﺮﻧﺪ.
ﻣﺸﻜﻼت دﺳﺘﮕﺎه ﮔـﻮارش ﭘـﺲ از ﻣﺼﺮف دولوکستین ﺑﺴﻴﺎر ﺷﺎﻳﻊ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻬﻮع، ﺧﺸـﻜﻲ دﻫـﺎن و ﻳﺒﻮﺳـﺖ اﺳـﺖ.
ﺣﺎﻟـﺖ ﺗﻬﻮع ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺴﻴﺎر ﺷـﺎﻳﻊ ﺑﺎﺷـﺪ. اﺳـﻬﺎل و اﺳـﺘﻔﺮاغ ﺑـﻪ ﻧـﺪرت ﻣﺸـﺎﻫﺪه ﻣـﻲﺷـﻮد.
ﺑـﻲ ﺧـﻮاﺑﻲ، ﺳﺮﮔﻴﺠﻪ، ﺧﻮاب آﻟﻮدﮔﻲ و ﺗﻌﺮﻳﻖ ﻧﻴﺰ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﻲﺷـﻮد.
ﻣﺸـﻜﻼت ﺟﻨﺴـﻲ ﻧﻴـﺰ ﭘـﻴﺶ ﻣـﻲآﻳـﺪ، اﻣـﺎ ﮔﺰارﺷﺎت ﻧﺸﺎن داده ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ، در اﺛﺮ اﺳﺘﻔﺎده از اﻳـﻦ داروﻫـﺎ ﺑـﻪ ﺧﺼـﻮص در زﻧـﺎن، ﻛﻤﺘـﺮ از SSRI اﺳﺖ.
جذب و متابولیسم دارو:
دولوکستین ﻫﻢ ﻣﻬﺎر ﻛﻨﻨﺪه و ﻫﻢ ﺳﺎب ﺗﺎﻳﭗ CYP2D6 اﺳﺖ.
داروﻫـﺎﻳﻲ ﻛـﻪ ﺑـﺎ اﻳـﻦ آﻧـﺰﻳﻢ ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﻴﺴﻢ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ را ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺎ اﺣﺘﻴﺎط ﺑﺎ دولوکستین ﻣﺼﺮف ﻛﺮد. داروﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ CYP2D6 را ﻣﻬـﺎر ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ (ﻣﺎﻧﻨﺪ Paroxetine و (Fluoxetine و داروﻫﺎﻳﻲ ﻛـﻪ CYP1A2 را ﻣﻬـﺎر ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ (ﻣﺎﻧﻨـﺪ (Fluvoxamine ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺳﻄﺢ دارو را در ﭘﻼﺳﻤﺎ اﻓﺰاﻳﺶ دﻫﺪ.
دولوکستین ﻳﻚ درﻣﺎن ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺑﺮای دردﻫﺎی ﺟﺴﻤﺎﻧﻲ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ اﻓﺴـﺮدﮔﻲ ﻣﺼـﺮف ﻣﻲﺷﻮد؛ اﻣﺎ اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺗﻲ ﻛﻪ از داروﻳﻲ دﻳﮕـﺮ ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﻛﻨﺘـﺮل ﻓﻌـﺎل اﺳـﺘﻔﺎده ﻣـﻲﻛﻨﻨـﺪ ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ.
اﮔﺮﭼﻪ از دولوکستین ﺑﺮای درﻣﺎن آﺳـﻴﺐ ﻋﺼـﺒﻲ دﻳـﺎﺑﺘﻲ اﺳـﺘﻔﺎده ﻣـﻲﺷـﻮد، ﺗﺎﻛﻨﻮن ﺗﺄﻳﻴﺪ ﻧﺸﺪه ﻛﻪ ﺑﺮ دﻳﮕﺮ داروﻫﺎی ﺿﺪاﻓﺴﺮدﮔﻲ در ﺑﻬﺒﻮد درد ارجعیت دارد.
عوارض جانبی:
عوارض جانبی جدی: اگر شما پس از مصرف این دارو دچار هر یک از عارضههای زیر شدید، سریعاً با پزشک خود تماس گرفته و او را در جریان قرار دهید.
تهوع، درد بالای معده، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع سفالی رنگ، یرقان (زردی پوست و چشم)؛ اضطراب، توهم، تب، ضربان قلب سریع، رفلکس بیش از حد فعال، استفراغ، اسهال، از دست دادن هماهنگی.
عضلات بسیار سفت (سفت و سخت)، تب بالا، عرق کردن، گیجی، لرزش. کبودی، خونریزی غیر معمول.
ادرار کردن دردناک و دشوار؛ سردرد، مشکل در تمرکز، مشکلات حافظه، ضعف، احساس ناپایدار، تشنج، تنفس کم عمق یا تنفسی که متوقف میشود، واکنش شدید پوست – تب، گلو درد، تورم صورت و زبان، سوزش در چشم، درد پوست.
عوارض جانبی شایع: خشکی دهان. خواب آلودگی. احساس خستگی. تهوع خفیف یا از دست دادن اشتها، یبوست.
موارد منع مصرف:
اﺳﺘﻔﺎده ﻫﻤﺰﻣﺎن ﻳﺎ در ﻇﺮف ۲ ﻫﻔﺘﻪ از اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻬﺎرﻛﻨﻨﺪهﻫﺎی MAD؛ ﮔﻠﻮﻛﻮم ﺑﺎ زاوﻳـﻪ ﺑﺴـﺘﻪ ﻛﻨﺘﺮل ﺷﺪه
- ۰ نظر
- ۰۹ آذر ۰۰ ، ۱۲:۴۷
- ۱۵۰ نمایش